یکی از مهمترین مراحل احداث ساختمان، گودبرداری و محافظت از گود میباشد. با توجه به آمار هولناک حوادث ساختمانی، این مرحله یکی از پر مخاطرهترین و پر خطرترین مراحل احداث ساختمان میباشد که علیرغم حساسیت بالا، کمتر مورد توجه سازندگان، مهندسان ناظر و طراح ساختمان میباشد.
متأسفانه امروزه در شهرها برای ساختمان های مسکونی معمولی، عملیات گودبرداری توسط افرادی نا آشنا به مسائل ژئوتکنیکی و صرفاً بر اساس تجربه کاری در هدایت ماشین آلات ساختمانی بدون حضور عوامل ایمنی و حتی ناظر انجام میشود که این امر باعث افزایش تلفات جانی و مالی در این مرحله از ساختمانسازی شده است. علاوه بر این اغلب نقشههای سازه نگهبان موجود در نقشههای اجرائی سازه که از طرف طراح سازه ارائه میشود، کپی شده از پروژههای دیگر بوده و تناسب ابعادی با پروژه مربوطه ندارد.
سازه نگهبان خرپایی (Guardian truss structures) یکی از روش های پایدار سازی جداره گودبرداری است. سازه نگهبان خرپایی متداول ترین روش پایداری سازی در گودهای با عمق متوسط است. در این روش پروفیل های فولادی خرپایی، در فواصل معین به دیواره گود، تکیه داده می شود. خرپاها با تحمل فشار جانبی ناشی از سربار خاک، و انتقال آن به زمین، مانع از ریزش دیواره گود می شود.
به نظر من، مهم ترین مشکل این است: بسیاری از سازندگان تجربی، اجرای آن را، خرج اضافه می دانند. در پروژه های کوچک، بکار گیری مهندس مجری اجباری نیست. اکثر حوادثی هم که در گودبرداری ها اتفاق می افتد مربوط به همین ساخت و ساز های کوچک است. حال این مهندس ناظر است که باید بر سر اجرای درست سازه نگهبان با سازنده سر و کله بزند. اکثر اوقات هم، نتیجه، خیلی رضایت بخش نیست.
اگر حادثه ای اتفاق نیافتد، اجرای سازه نگهبان یک هزینه اضافی است. چند میلیون تومان هزینه در بر دارد. هم باعث اتلاف زمان می شود. اما کدام یک از این سازندگان محترم می توانند آینده را پیش گویی کنند؟ از کجا می توان، مطمئن بود که حادثه ای اتفاق نمی افتد. درست مثل بیمه نامه شخص ثالث خودرو. آیا همه خودرو هایی که بیمه می شوند، تصادف می کنند؟ مسلماً نه. با این حال، انجام بیمه نامه برای همه خودروها اجباری است
مهندس ناظر در مواجهه با این مشکل چه باید بکند؟
در مراحل گودبرداری و اجرای سازه نگهبان، مانند یک مهندس مجری، از پروژه بازدید نمایید
با آگاهی دادن، سازنده و مالکین، را نسبت به اهمیت اجرای سازه نگهبان توجیه کنید.
محل های اجرای سازه نگهبان خرپایی در نقشه تعیین شده است. در آن محل ها و چسبیده به دیوار همسایه چاهک هایی را حفر می کنیم. در این چاهک ها، عصو عمودی سازه نگهبان قرار خواهد گرفت. عمق چاهک باید به گونه ای باشد که، کف آن، به میزانی که در نقشه مشخص شده است، پایین تر از کف اصلی گود باشد. این مقدرا معمولاً یک متر است.
مقطع این ستون معمولا به صورت IPE دوبل یا نبشی دوبل است. این عضو به صورت قائم داخل چاهک می اندازند. ارتفاع آن باید مناسب عمق چاهک باشد. مقطع را کامل به دیوار می چسبانند. پای این ستون را بتن ریزی انجام می دهند. برای گیرداری بهتر با بتن، قطعات نبشی را مانند برش گیر، در انتهای ستون، حداقل سه ردیف، جوش می دهند.
برداشتن مرحله ای ترانشه های خاکی:
بعد ار اجرای ستون سازه نگهبان، گودبرداری با حفظ شانه خاکی، انجام می شود. ترانشه های خاکی در قسمتی که ستون سازه نگهبان اجرا شده است، برداشته می شود. البته نه به صورت یک جا.
اجرای عضو مورب سازه نگهبان خرپایی
این عضو نیز معمو لاً به صورت یک مقطع دوبل IPE یا نبشی طراحی می شود. این عضو با استفاده از ورق میانی باید به ستون عموی اتصال یابد. عضو موَرَّب در نقش تکیه گاه اصلی ستون عمودی سازه نگهبان می باشد.
با اتصال این عضو، بدنه اصلی سازه نگهبان خرپایی تکمیل شده است. خود این عضو نیز باید اتکای مناسبی به زمین داشته باشد. معمولاً این اِتِکّا با اجرای یک فونداسیون پای عضو مورب یا میخ کوبی پشت آن، تامین می شود. برای عملکرد بهتر و یکپارچگی اعضای سازه نگهبان، باید این عضو های مورب را به یکدیگر اتصال داد. این کار با اجرای شناژ بندی، در کف گود بین انجام می شود.
تکمیل سازه نگهبان:سایر اعضای خرپا نیز در این مرحله تکمیل می شود.
1 دیدگاه در “سازه نگهبان”